I

Yaşlılara göre değil bu ülke. Gençlik
Kollarında biri birinin, şarkılarında
Ağaçlardaki kuşlar (şu yok olan kuşak)
Somon çağlayanı, uskumru dolu denizler, yaz boyunca
Kanatlı veya kasaplık et yahut balık,
Övgü düzer vücut bulan, doğan, ölen ne varsa;
Hepsi o şehvetli müziğe tutulmuş,
Yaşlanmayan aklın anıtları unutulmuş.

II

Yırtık pırtık bir palto sırtında bir çıtanın,
Değersiz bir şeydir bir yaşlı adam, eğer
El çırpıp şakımıyorsa ruh, ölümlü kıyafetinin
Her bir paçavrası için şakımıyorsa daha da gür,
Anıtlarını kendi saltanatının
Öğrenmekten başka şarkı söyleme okulu yoktur;
Ve ben yelkenle geçtim deryayı
Geldim kutsal Bizans şehrine bundan dolayı.

III

Siz ey Tanrı’nın kutsal ateşinde duran bilgeler
Bir duvardaki altın mozaikte dururcasına,
Çıkın kutsal ateşten, oluşturun bir çember
Ve dönüşün ruhumun şarkı hocasına.
Yakın, iliştirildiği, ölmekte olan hayvandan bihaber
Ve şehvetle hasta şu kalbimi çevirin bir ateş parçasına;
Ve beni yeniden cem edin
Sanatında ebediyetin.

IV

Çıkacak olsam bir kez tabiattan,
Tabii bir şeyden gövdeli bir şekil almayacağım asla
Yunanlı kuyumcuların çekiçle ve mineyle işlenmiş altından
Uykulu bir imparatoru uyanık tutmak amacıyla
Yaptıklarından başka; Kondurduklarından
Başkasını ya da, altın bir dala,
Geçmiş, geçen ve geleceğin ne olduğunu şakısın diye
Bizans’ın Lortlarına ve Leydilerine.

William Butler YEATS’den çeviren

Osman Tuğlu

Share |

Sailing To Byzantium

User Rating:

8.0 /10
(22 votes)

– vote – 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Print friendly version

E-mail this poem to e friend

Send this poem as eCard

Add this poem to MyPoemList

I
That is no country for old men. The young
In one another’s arms, birds in the trees
-Those dying generations-at their song,
The salmon-falls, the mackerel-crowded seas,
Fish, flesh, or fowl commend all summer long
Whatever is begotten, born, and dies.
Caught in that sensual music all neglect
Monuments of unaging intellect.

II
An aged man is but a paltry thing,
A tattered coat upon a stick, unless
Soul clap its hands and sing, and louder sing
For every tatter in its mortal dress,
Nor is there singing school but studying
Monuments of its own magnificence;
And therefore I have sailed the seas and come
To the holy city of Byzantium.

III
O sages standing in God’s holy fire
As in the gold mosaic of a wall,
Come from the holy fire, perne in a gyre,
And be the singing-masters of my soul.
Consume my heart away; sick with desire
And fastened to a dying animal
It knows not what it is; and gather me
Into the artifice of eternity.

IV
Once out of nature I shall never take
My bodily form from any natural thing,
But such a form as Grecian goldsmiths make
Of hammered gold and gold enamelling
To keep a drowsy Emperor awake;
Or set upon a golden bough to sing
To lords and ladies of Byzantium
Of what is past, or passing, or to come.

William Butler Yeats